Auteurs: Gwendolyn Vuurberg, Caroline Sieverink, Robin Theunissen, Julia Huijbregts

In memoriam
Carmen Maria Melaan
21 maart 1994 – 29 april 2025

Het is moeilijk te bevatten dat we zo plotseling afscheid hebben moeten nemen van Carmen, onze dierbare collega en vriendin.

Carmen was derdejaars aios radiologie in het Rijnstate ziekenhuis te Arnhem en Radboudumc te Nijmegen.

Carmen werd geboren in Nederland, maar groeide op in Curaçao. Ze verhuisde op haar 18e terug naar Nederland voor haar vervolgopleiding. Na een jaar HBO-V in Nijmegen kon Carmen beginnen aan de studie geneeskunde aan de UvA, waarvoor ze eerder was uitgeloot. Al vroeg in haar studie raakte zij geïnteresseerd in de radiologie. Ze regelde als tweedejaars student al een meeloopdag met een radioloog en deed twee keuzecoschappen en een wetenschapsstage bij de radiologie.

Toch was het geen uitgemaakte zaak dat Carmen radiologie zou kiezen. Het beschouwende van de interne geneeskunde trok haar net zozeer, evenals het patiëntencontact. De uiteindelijke keuze viel op de radiologie. Ze had haar opleiding gestart in Arnhem en was sinds een half jaar in het Radboud voor haar academische stage.

Vol passie had ze gekozen voor de differentiatie nucleaire geneeskunde, een differentiatie die goed paste bij haar internistische kant.

Meer dan een aios

Carmen was een zonnestraal binnen de assistentengroep. Ze stond bekend om haar grote hoeveelheid kennis, die ze voorzichtig en bescheiden deelde. Haar administratie was tiptop in orde. Alle kennis die ze opdeed werd genoteerd in overzichtelijke online notitieblokken. Ongemerkt regelde ze zelfs de planning voor collega’s, zodat die geen nachtdiensten hoefden te doen tijdens blokonderwijs en vrij waren gepland voor congressen waarvan ze niet eens wisten dat ze er naartoe wilden gaan.

Ze zette zich voor iedereen onvoorwaardelijk in en stond altijd klaar voor collega’s, als luisterend oor of met haar aanstekelijke lach en humor. Met haar warme aanwezigheid bracht ze mensen samen binnen de assistentengroep en werd ze voor velen van ons meer dan een collega: een dierbare vriendin.

Boulderen

Carmen had een passie voor sporten en gezelligheid, van Mud Masters, muziekfestivals, tot de boulderhal. Hoewel deze activiteiten af en toe moesten wijken voor andere verplichtingen, wist Carmen haar wekker te zetten om ’s nachts (of liever ’s ochtends veel te vroeg) boulderwedstrijden op televisie te kunnen volgen. 

Levensgenieter

Het leven was altijd een feestje. Bij de radiologendagen op de donderdagavond, afdelingsfeestjes, teamuitjes: als er gezelligheid was, dan was Carmen erbij. Was er muziek? Dan was Carmen er met haar dansmoves absoluut bij. Moves waar iedereen enthousiast en tegelijk jaloers van werd. Haar warme en open persoonlijkheid gaven iedereen vertrouwen om mee te dansen en samen te genieten.

Carmen, je was een onvergetelijke collega en vriendin en we zullen je enorm missen.